امریکای لاتین خون "چگوارا" را ارج می گذارد

     امریکای لاتین که سالها بار استعمار و استثمار اسپانیوی ها را برده، بعد از جنگ دوم جهانی بی وقفه توسط کمپنی های امریکایی بهره کشی شده، رژیم های قلاده بندی بر بسیاری از کشورهای آن با خون و خنجر حکم رانده اند. این منطقه وسیع و پیوست به ایالات متحده که محل درگیری ها، کودتاها، معادن سرشار و بازارهای گسترده است، اینک به سویی سیر می کند تا جای پای امریکا را خالی سازد.

    کوبای انقلابی که 47 سال در برابر تهدیدهای ایالات متحده( از توطئه آشکار و نهان تا حمله مستقیم) مقاومت کرد، به شکیلی بار دیگر به سکاندار مخالفان امریکا مبدل شده، مردم امریکای لاتین و مرکزی تصمیم گرفته اند تا کودتاچیان(در بولیوی طی کمتر از یک دهه دو صد بار کودتا شد) را از اورنگ قدرت به زیر بکشانند و در عوض چهره های مردمداری را بر اریکه بنشانند.

     کامیابی بار سوم هوگو چاویز در انتخابات ونزویلا، یکی از کشورهای نفتخیز این قاره که یک انقلابی پوپولیست رادیکال است و برخوردهای تند او با بوش، راهش را با هاوانا کوتاه تر ساخت، کسی که خیال استقرار نظام سوسیالیزم را در ونزویلا به سر می پروراند، یکی از تندترین رییس جمهوران این منطقه در ضدیت با سرمایه داری امریکاست، پیروزی مورالیس در بولیوی که متحد فیدل و چاویز است وکاسترو را پدر بزرگ انقلاب امریکای لاتین لقب داده است و به سه اصل دزدی مکن، دروغ مگو و بیکار نمان باور دارد، در کنار دولتهای سوسیال دموکرات برزیل، ارجنتاین، شیلی و اکوادور اینک تصمیم به جبهه واحدی که هر چند اسمی بر آن نوشته نشده، دارند و این جبهه سال گذشته که ایالات متحده 36 کشور این قاره جز کوبا را به نشستی دعوت و در آن بازار مشترک امریکا را مطرح کرد، به مخالفت با آن برخاست و این طرح را در جهت دستیابی بیشتر کمپنی های امریکایی به این منطقه نامید و بوش با شعار های تند ارجنتاینی ها که در استدیوم 40 هزار نفری بوینس آیرس تجمع کرده و عکس بزرگی از چگوارا را بر فرق آن نصب کرده بودند، روبرو شد و بی هیچ دستاوردی با جملات زننده چاویز به واشنگتن برگشت.

   حرکت چپگرایان از سوسیال دموکرات ها تا پوپولیست ها و کمونیست ها با پرچم رای و انتخاب، امریکا را درین قاره به شدت ضربه زده و فقط قادر به امضای پیمان نفتا با کانادا و پانامه شده است. بر این صف، انتخابات نیگاراگوا، دانیل اورتیگا رهبر کمونیست سابق ساندنیستها را افزود. اورتیگا با حزب مقتدرش که ده سال بر ضد رژیم فاشیست سوموزا  جنگید و در 1979 قدرت را به دست آورد، بعد از فروپاشی اتحاد شوروی و تک قطبی شدن جهان، کشور کوچک نیگاراگوا به انتخابات تن داد. در آنوقت کنتراها به وسیله سی آی ای حمایت می شدند و بالاخره در 1990 خانم چومورو قدرت را به دست گرفت. خوش و بش چومورو با امریکا و عدم کامیابی او در بلند بردن سطح زندگی مردم، بار دیگر اورتیگا را به قدرت رساند. گرچه او از اقتصاد بازار نام برد ولی بوش این پیروزی را خبر بدی برای کشورش عنوان کرد.

    دانیل اورتیگا که در جریان انقلاب آن کشور بر ضد سوموزا از سوی کوبا شدیداً حمایت می شد یکی دیگر از رهبران چپ رادیکال قاره امریکاست که می تواند حلقه کوبا، ونزویلا و بولیوی را محکمتر سازد و اینان با سوسیال دموکرات های شیلی، برزیل، ارجنتاین و اکوادور در تقویت جبهه ضد رژیم های کودتاگر و حامی آنها ایالات متحده استوارتر بایستند.