نشریه پیشرو

سیاسی ـ اجتماعی ـ فرهنگی مدیر مسوول نورانی

نشریه پیشرو

سیاسی ـ اجتماعی ـ فرهنگی مدیر مسوول نورانی

گور دستجمعی در بدخشان، گوشه ای از جنایات هفت ثور

  

تاریخ شاهد رژیم های استبدادی بسیاری در جهان بوده که در دوران حاکمیت خود خون مخالفانش را ریخته است. کشور ما نیز در سه دهه اخیر بدترین رژیم های از این نوع را تجربه کرده که درین میان می توانیم از حاکمیت رژیم کودتایی هفت ثور نام ببریم.  کشف گور دستجمعی 450 تن از هموطنان ما در ولایت بدخشان گوشه ای از جنایات آن رژیم سرسپرده و تشنه به خون مردم ما را نشان می‌دهد.

گرچه ده ها گور دستجمعی دیگر نیز طی سه دهه اخیر در اکثر ولایات کشور کشف گردیده که حاکمیت های مختلف سه دهه در آن دست داشته اند اما بار سنگین مسوولیت آن عمدتاً بر دوش رژیم دست نشانده حزب دموکراتیک خلق می باشد. 

کشف گور دستجمعی دشت قروغ فیض آباد در اوایل حمل سال روان، بیان دردناکیست از سرنوشت صدها هموطن ما درین ولایت که بی هیچ جرمی سلاخی شدند. در راس این جنایتکاران فرد خونریزی به نام منصور هاشمی قرار داشت که وزیر آب و برق رژیم بود (او بالاخره در صحن پوهنتون کابل با ضربات کارد یکی از بازماندگان این قربانیان به سزای اعمالش رسید.)

منصور هاشمی که به خاطر فرونشاندن اعتراضات مردمی به ولایت بدخشان فرستاده شده بود، بیمارگونه در مقابل مردم این ولایت که مخالف ددمنشی و سرسپردگی حزب دموکراتیک خلق بودند، عکس العمل هستریک نشان داده، مردم را دسته دسته از هلیکوپتر و یا از پل فیض آباد به دریای کوکچه پرتاب نمود. اگر "ضد انقلابیون" بیشتر می بود در گودال های بزرگ زیر خاک و سنگ دفن می کرد که گور دستجمعی دشت قروغ یکی از ده ها گور، درین ولایت می باشد. مردم بدخشان مدعی اند که گورهای دیگری نیز در منطقه بتاش و اطراف میدان هوایی وجود دارند که رقم قربانیان را به صدها تن می رسانند.

سوال اینجاست که اینان به چه جرمی در گورهای دستجمعی مدفون شده اند. آیا این عده افراد نظامی ای بودند که در درگیری های نظامی اسیر و بعد تیرباران شده اند یا اینکه فدای سیاست های سفاکانه رژیم دست نشانده گردیدند؟ رژیم هفت ثوری هر فردی را که در میتینگ های شان هورا سر نمی داد به جرم ضد انقلاب زندانی و سر به نیست می نمود. حتا افراد عادی را که به سیاست های شان دلچسبی نداشتند توهین نموده مجبور می نمودند تا از میان "انقلاب" و "ضد انقلاب" یکی را برگزینند. افرادی با هر فکری (غیر از آنچه آنان می خواستند) بیدرنگ روانه پولیگون ها می شدند، جایی که گورهای دستجمعی انتظار شان را می کشید.

اکنون بقایای رژیم هفت ثوری نمی‌توانند با "اشتباه" خواندن چنین جنایات فجیع، از کوه جنایات شان پر کاهی بسازند. تنها محاکمه مردمی و مجازات جنایتکاران هفت ثوری می تواند زخم های مردم عزادار ما را التیام بخشد؛ هر نوع منشور خود بخشی، تنها و تنها بر نفرت مردم ازین جنایتکاران خواهد افزود.         
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد