آسیا:قاره رقابت ها و مسابقات تسلیحاتی

دو جنگ جهانی که در اروپا اتفاق افتاد و مخصوصاً جنگ دوم که این قاره را تباه کرد، راه حضور سنگین نظامی اتحاد شوروی و امریکا را به عنوان فاتحا ن جنگ بر این قاره باز نمود. اروپا سالها زیر چکمه های خونین پیمان های ورشو  و ناتو به سختی نفس میکشید و با فروپاشی اتحاد شوروی وپیمان ورشو، بخشی از اروپا از کشیدن این بار سنگین بر شانه هایش رهایی یافت، اما یکه‌تازی و گسترش پیمان ناتو زیر رهبری ایالات متحده امریکا، کشورهای آلمان و فرانسه را خشنود نساخته، تضاد های این دو قدرت اروپایی با امریکا عمیق تر گردید. امریکا سکوهای موشکی را درکشور های چک و پولیند نصب نمود و جهت کنترول هر چه بیشتر بحیرة مدیترانه دست به ایجاد بزرگترین میدان هوایی جهان در ایتالیا زد. اروپایی‌ها که با تجربه دو جنگ جهانی هست‌و‌بود شان را پاک باخته بودند، تلاش دارند تا با پول واحد، بازار واحد، پارلمان واحد و در آخرین تحلیل نا بودی مرزها، اروپایی واحدی را سازمان دهند.

و اما قاره آسیا که با بیشترین نفوس، آبراه، مواد خام، بازار، نیروی کار و تولید به شکلی اروپا و امریکا را وصل میسازد و کشور های قدرتمندی چون روسیه، چین، جاپان، هند، عربستان و ایران در آن موقعیت دارند وروز تا روز تعادل قدرت به نحوی میان شرق و غرب را برهم میزنند، بعد از فرو پاشی اتحاد شوروی، ایالات متحده را با تیوری نظم نوین جهانی‌اش بیشتر از پیش بسوی آسیا کشاند. گرچه بعد از جنگ دوم جهانی، ایالات متحده نیرو هایش را برای طولانی مدت در جاپان، کوریای جنوبی، فلیپین، تایوان و جزیره دیگوگارسیا مستقر ساخته بود، بعد از فروپاشی اتحاد شوروی نیرو های دیگری را در کویت، عربستان سعودی و بعد از 11 سپتامبر در افغانستان، آذربایجان، عراق، ترکمنستان، ازبکستان (بعد کشیده شد) تاجکستان و قر غیزستان مستقر نمود، این در حالیکه میدان هوایی ترکیه را از قبل در اختیار داشت و نیروهای دریایی آن در بحیره مدیترانه، خلیج فارس و بحر هند با ختم جنگ دوم جهانی استقرار یافت و هر روز قویتر گردید.

20 سال بعد که حرف اول و آخر را در معادلات بین المللی، انرژی نفت و گاز خواهد زد، در آسیا بیشترین ذخیره‌گاه‌های نفت جهان و جود دارد، عربستان سعودی، کویت و کشورهای دیگر کرانه خلیج فارس از مهمترین کشور هایی نفت خیز جهان به حساب می آیند، عراق، هفتمین ذخیره‌گاه نفت جهان (کرکوک) را در اختیار دارد، ایران پنجمین تولید کننده نفت جهان است و 18 درصد گاز جهان را در سینه دارد، ترکمنستان بزرگترین ذخیره گاه نفت دنیا را داشته، قرغیزستان حوزه بزرگ نفت وگاز را احتوا میکند، بگذریم ازینکه حوزه نفتی سایبریا از شاخص ترین حوزه های نفتی دنیا بحساب می آید. حضور گسترده، سنگین و پر مصرف نیرو های امریکایی در آسیا نشان میدهد که این قاره بیشترین جدال ها و کشمکش های سیاسی و نظامی را در آینده تجربه خواهد کرد. کشورهای فدراتیو روسیه، قزاقستان، هندوستان، پاکستان، چین ، اسرائیل و کوریای شمالی با تسلیحات اتومی درین قاره و ایران در حال دستیابی به این تسلیحات وضعیت تیره و تار آسیا را در آینده، کدرتر از امروز نشان می دهد. ایالات متحده با این همه گستردگی نیرو در آسیا و تلاش جهت استقرار بیشتر آنها و درگیر جنگ نافرجام در عراق و افغانستان، به این عقیده است که در آینده هر کسی آسیا را داشت سلطان جهان خواهد شد و این بار جنگهای محدود و نامحدود هستوی و غیر هستوی در اروپا در نخواهد گرفت و آسیایی‌ها به استقبال جنگ سوم جهانی خواهند رفت.

ایالات متحده، با تمام قوا تلاش دارد تا از کشورهای ثروتمند آسیا که ظاهراً زیر فشار القاعده، ایران و کوریای شمالی قرار دارند، باج بگیرد، تا حال امریکا دستگاه‌های موشکی اش را در بدل میلیاردها دالر به جاپان که خود را زیر فشار نظامی چین وکوریای شمالی احساس می‌کند، فروخته و اخیراً با این تمسک که ایران با دستیابی به سلاح هستوی حاشیه‌ای خلیج فارس را به خاک و خون خواهد کشید، به مبلغ 20 ملیارد دالر سلاح و دفاع موشکی به عربستان سعودی فروخته و کشور های دیگر شورای همکاری خلیج، 50 میلیارد دالر سلاح را به امریکا فرمایش داده اند. هندوستان میگ 31  با تانکهای پیشرفته را از فدراتیو روسیه خریداری می کند و امریکا جت های جنگی که قادر به انتقال کلاهک های هستوی اند (فانتوم16) رابه پاکستان می فروشد، بگذریم ازینکه طی یکی دو سال گذشته هند و پاکستان چندین نوع موشکهای دور برد و میان برد را آزمایش کرده اند. ایران اخیراً اعلان نمود که جت های پیشرفته «آذرخش» بابرد دور را ساخته که میتواند اهدافش را با پرواز های بلند نشانه گیری کنند. چین و پاکستان مشترکاً تصمیم گرفته اند تا جت های آموزشی را بسازند که از حالا مصر هشتاد فروند آن را فرمایش داده است. چین تصمیم به تولید سلاح های پیشرفته تر گرفته و بودجهً نظامی اش را امسال 70 ملیارد دالر افزایش داده و 700 موشک دور بردش را به سوی تایوان نشانه گرفته است.

امریکا میدان های هوایی بگرام، قندهار و شیندند را در اختیار گرفته، تصمیم به ساختن میدان هوایی دیگری در جنوب غرب افغانستان دارد و با 40 هزار نیروی ناتو، افغانستان را در شکم سلاح هستوی به پایگاه درازمدتش تبدیل کرده است.

حضور نظامی امریکا در آسیا که با بدبینی های معینی از سوی روسیه، چین و هند همراه است، روز تا روز تضادهای امپریالستی در آسیا را تشدید کرده، بحران‌ها و رقابت‌های تسلیحاتی فوق العاده بیشتری را دامن میزند و به این صورت امریکا تلاش مینماید تا زراد خانه‌های تولیدی‌اش را با این تهدیدها و بدبینی‌های واقعی و تصنعی مصروف نگهدارد. ایالات متحده از ختم جنگ دوم تا فروپاشی اتحاد شوروی 10 هزار ملیارد دالر بر تسلیحات اتومی‌ و غیر اتومی‌اش به مصرف رسانده بود وبا گرم نگهداشتن تنور رقابت در آسیا از یکطرف چاهای نفتی و گاز آینده را در کنترول می گیرد و از سوی دیگر کار خانه‌های تسلحاتی اش را هر چه بیشتر بکار انداخته، سودهای کلانی را به جیب می زند، بگذریم از اینکه ایالات متحده با این حضور هزاران تن یورانیم آسیا را به چنگ می آورد و سالانه میلیون ها دالر از درک مواد مخدر سود می برد.

آسیا با این وضعیت در پرتگاه جنگ های آینده قرار دارد و قدرت های بزرگ در این منطقه شاخ به شاخ خواهند شد. در این تنور داغ خلقهای آسیا مثل خلق های امریکا لاتین، وظیفه دارند تا این نیات جنگ افروزانه و ویرانگرانه ای امپریالیست ها را به مرکز خیزش‌ها و بالندگی‌ها مبدل سازند و قبل از آنکه ماشه سلاح های اتومی کشیده شود، آتش فروزان و استعمارگران را به اضمحلال و نابودی مواجه سازند.